Η επωνυμία του Σχολείου "Γεωργακοπούλειο"

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 25 Μαρτίου 2015 22:35

Εμφανίσεις: 310

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

         Ο Νικόλαος Γεωργακόπουλος ή Μοθωνιός ήταν πρόκριτος της Μεθώνης κατά την προεπαναστατική περίοδο και έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας το 1819. Διέθετε μεγάλο πλούτο και πολιτική ισχύ και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ενοχλείται συστηματικά από τους Τούρκους. Γι?  αυτό έφυγε από τη Μεθώνη και εγκαταστάθηκε στην Τρίπολη όπου εκεί πήρε τον προσωνύμιο «Μοθωνιός». Λίγο πριν την έναρξη της Επανάστασης οι Τούρκοι τον έστειλαν να πείσει τον Ζαϊμη να έρθει και αυτός στην Τρίπολη, μαζί με τους άλλους προύχοντες, δήθεν να τους διαβεβαιώσουν ότι δεν πρόκειται να γίνει επαναστατικό κίνημα, αλλά ουσιαστικά να τους φυλακίσουν και να τους κρατήσουν ως ομήρους.

          Ο Γεωργακόπουλος όμως που γνώριζε το σκοπό τους, προφασιζόμενος ότι θα ανταποκριθεί στην επιθυμία τους, μετέβη στην Αγία Λαύρα, ενημέρωσε το Ζαϊμη για τα συμβαίνοντα και φυσικά δεν ξαναγύρισε στην Τρίπολη. Ήρθε στη Μεθώνη και αφοσιώθηκε στον Αγώνα.

          Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, ο Νικόλαος Γεωργακόπουλος, ήταν υπεύθυνος για την πολιορκία της Μεθώνης με σκοπό να αναγκάσουν τους Τούρκους να εγκαταλείψουν το κάστρο στήνοντας ενέδρες ώστε να περιορίσουν τις εξόδους τους από αυτό. Όλα αυτά τα χρόνια αγωνίστηκε  με ζήλο και πατριωτισμό φέροντας αρχικά το βαθμό του χιλίαρχου και στη συνέχεια του στρατηγού.

          Ταυτόχρονα ο Νικόλαος Γεωργακόπουλος ορίστηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών της νεοσύστατης Ελληνικής Κυβέρνησις τον Οκτώβριο του 1824 Έφορος της Σχολής της Επαρχίας Μεθώνης και Νεοκάστρου.

Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος

Το Υπουργείον των Εσωτερικών

Προς τον Χιλιάρχον Νικόλαον Γεωργακόπουλον

Το Υπουργείον πληροφορημένον περί των πατριωτικών φρονημάτων και περί του προς τα καλά ζήλου των υποκειμένων σας, σας διορίζει Έφορο της Σχολής της Επαρχίας Μοθώνης και Νεοκάστρου.

Δεν αμφιβάλλει δε ότι η φρόνησις και η αξιότης σας θέλουν συνεισφέρει τα μέγιστα εις την πρόοδον της νεολαίας, από της οποίας την εκπαίδευσιν και την καλήν ανατροφή κρέμεται η ευδαιμονία όλου του Έθνους. Διδάσκαλος δε της Σχολής αυτής διωρίσθη ο κυρ Άνθιμος, ανήρ πεπαιδευμένος και ενάρετος και άξιος του επαγγέλματός του.

Διατάσσεσθε λοιπόν να επιστατείτε τα της Σχολής δια να μην γίνει τον παραμικρόν εμπόδιον και να φροντίζετε δια τον μισθόν του διδασκάλου όστις επροσδιορίσθη προς γρόσια 1200 τον χρόνον. Το έργον τούτο είναι θεάρεστον και δεν αμφιβάλλει το Υπουργείον ότι θέλετε καταθε΄σει όλην σας την επιμέλειαν.

Εν Ναυπλίω την 21 Οκτωβρίου 1824

Εις απουσίαν του Υπουγρού των Εσωτερικών

Ο Γενικός Γραμματεύς

Γεώργιος Γλαράκης

          Έλαβε μέρος στη  μάχη στο Κρεμμύδι στις 7 Απριλίου 1825, μαζί με τους άλλους οπλαρχηγούς προέβαλαν ισχυρή αντίσταση στις επιθέσεις του Ιμπραήμ που διέθετε υπερδιπλάσιες δυνάμεις και, αν μερικοί φοβήθηκαν και τράπηκαν σε φυγή, ο Γεωργακόπουλος μαζί με άλλους συνέχισε τον αγώνα όπου στο τέλος συνελήφθη αιχμάλωτος.

«Συνέλαβον δε ζώντας τους οπλαρχηγούς Παναγιώτης Ζαφειρόπουλον από το Άστρος και τον ατρόμητον εκείνον αρχηγό της Μοθώνης, Νικόλαον Γεωργακόπουλον, και άλλους καμπόσους»

          Ο Ιμπραήμ φυλάκισε τον Γεωργακόπουλο, μαζί με τον Αρχιερέα της Μεθώνης Γρηγόριο Παπαθεοδώρου και τον στρατηγό Χατζηχρήστο στο φρούριο της Μεθώνης. Το θέμα της αιχμαλωσίας του Γεωργακόπουλου και των άλλων αιχμαλώτων απασχόλησε την τότε ελληνική κυβέρνηση και ανέθεσε στον Άγγλο αξιωματούχο Χάμιλτον να αναλάβει μεσολαβητής για την ανταλλαγή των αιχμαλώτων με Τούρκους. Ο Ιμπραήμ, αν και απελευθέρωσε μερικούς, δεν δεχόταν με τίποτα να ανταλλάξει τον Γεωργακόπουλο και το Χατζηχρήστο και έτσι η προσπάθεια για τους δύο απέτυχε. Έτσι  ο μεν Χατζηχρήστος επέζησε και ελευθερώθηκε από τον Μαιζώνα, ο δε Γεωργακόπουλος απέθανε από τα βασανιστήρια στην υγρή και σκοτεινή φυλακή του φρουρίου της Μεθώνης.

          Για τη δράση του υπάρχουν τρία πιστοποιητικά που την βεβαιώνουν με υπογράφοντες τους Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Δημήτρη Σαχτούρη και Γεώργιο Μαυρομιχάλη.

«Ο υποφαινόμενος δηλοποιώ ότι κατά τα έτη 1824 και 1825 χρηματίσας φρούραρχος Νεοκάστρου, καθόσον παρατήρησα αυτόθι, ο στρατηγός Νικόλαος Γεωργακόπουλος επολέμησε γενναίως εις όλας τας συμβάσας μάχας μεταξύ των εχθρών και ακροβολισμένος μέχρι της ώρας καθ?  ην αιχμαλωτίσθη παρά των εχθρών, όστις και ετελεύτησεν αιχμάλωτος».

Δημήτριος Σαχτούρης

Εν Ναυπλίω τη 16^η  Απριλίου 1833

          Η οικογένεια Γεωργακόπουλου δεν υπάρχει σήμερα στη Μεθώνη. Έχει λησμονηθεί; Όχι, η επωνυμία του σχολείου μας δείχνει το αντίθετο και αποτελεί τον ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτή τη σημαντική μορφή του τόπου μας με το διτό ρόλο, του αγωνιστή και ένδοξα θανόντος κατά τη διάρκεια της Επανάστασης και του Υπεύθυνου για την εκπαίδευση της περιοχής την ίδια περίοδο.

          Ταυτόχρονα οι καταγεγραμμένες αναφορές του συμπατριώτη μας ιστοριοδίφη Τάκη Δεμοδού και του συνταξιούχου φιλόλογου καθηγητή Βασιλείου Μισκιώτη κρατούν ενεργή τη θύμησή του. Για τον τελευταίο αξίζει να αναφέρουμε τις προσωπικές του ενέργειες ώστε η κοινή απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων του Δημοτικού Σχολείου Μεθώνης και του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Μεθώνης το 2010 να παρακινήσουν το Υπουργείο Παιδείας με ΦΕΚ (1177/5-8-2010) να δώσει το προσωνύμιο «Γεωργακοπούλειο» στο σχολείο μας. Τον ευχαριστούμε για τη συμβολή του.

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >